Po kilku miesiącach zbyt stromego ustawienia kopyta linie wzrostu na puszce kopytowej nie są już równoległe do koronki gdyż na skutek przeciążeń następuje zmiana kierunku ustawienia rogu rureczkowego. W zdrowym kopycie, w którym ciężar ciała rozkłada się równomiernie na całą koronkę, rureczki rogowe i listewki tworzywa wewnątrz puszki, ściana kopyta narasta jednakowo na całym obwodzie. Tak dzieje się w przypadku gdy kość kopytowa jest równoległa do ziemi, a koronka ustawiona pod kątem 30 stopni. Jednak gdy przednia część kopyta dzwiga zbyt duży ciężar rozciągają się nie tylko listewki tworzywa - również ułożone spiralnie rureczki rogowe w przedniej części koronki są mocniej uciskane podczas formowania się, niż rureczki w mniej obciążonym rejonie bocznym, rejonie piętek i ścian wsporowych. W rezultacie linie wzrostu nie idą równolegle do koronki lecz na przodzie kopyta są ułożone bliżej siebie. W ekstremalnych przypadkach, przy przemieszczeniu kości kopytowej i chronicznie zdeformowanym kopycie ochwatowym, przednia część ściany kopyta składa się z niewielkich pofałdowań, a rureczki rogu w tym rejonie są znacząco gorszej jakości od pozostałych. Deformacja taka powstała na skutek przeciążenia i rozciągania listewek może rozwijać się bardzo powoli, że dopiero po latach sporadycznych kulawizn, niechęci do skoków, unikania twardej nawierzchni, odmowy zagalopowań czy innych tego typu problemów z koniem, jezdziec zdaje sobie sprawę z tego, że uderzenia powodują ogromny ból na skutek zaniku zdolności amortyzowania wstrząsów i ucisku tworzywa podeszwy.